Bir Taşınma Hikayesi
Selçuk Üniversitesi sayesinde Konya’yı ve burdaki güzel insanları tanıdım.10 senedir yaşamaya çalıştığım kasabadan bu Eylül ayında ayrılmak zorunda kaldım.Eşim de ben de üniversite mezunuyuz ama şirin tatil kasabamızda bizim yapabileceğimiz hiç bir şey yoktu,direndik,günü kurtarmaya çalışarak çabaladık.Allah bağışlarsa 2 şekerim var biri 6 diğeri 8 yaşlarında,yaradan onlara ve tüm çocuklara hayırlı yazılar yazar inşallah,bahtları açık olur.
Okullar açılmadan Konya’ya taşındım.Burada kök salmaya çalışacağım.Hayat zor,kurtlar sofrasında mücadele edeceğiz.Ekmek aslanın ağzında hikayesi çürüyeli yıllar olmuş,nerede olduğu belirsiz,bulmaya çalışacağız.
Oğlum kızımla konuşuyordu geçen sabah,”abla,bu yaşadıklarımız bir rüya mı sence” diyordu.”Hayır kardeşim “dedi bilmiş prensesim”Rüya olsa duyu organlarımız çalışamazdı,tat alamazdık,hissedemezdik,dokunamazdık”….
Bu bir rüya olmasın,rüyaysa da hiç bitmesin…
İyi bir pazar günü geçirmeniz dileğiyle,hayallerinizin gerçekleştiği bir ömür diliyorum,sevgiler…
Responses