Anne Olmak

Yarın anneler günü,annesiz 2.yılım,hala yeri boş,dolmuyor,doldurulmuyor.Çocuklarıma sarılıyorum,kokularını içime çekiyorum.Gün akıp gidiyor,bir koşturma içinde yetişmeye çalışıyorum.1 Haziran’da defilemiz var.Onunla oyalanıyorum.Defile sonrası evimi taşıyacağım.Akşam olupta işler bitip,çocuklar tatlı uykularına daldığında,annem geliyor aklıma,yaşadıklarını düşünüyorum,neler hissettiğini,son zamanları geliyor gözümün önüne,hiç bilmedi canım annem,çaresiz gözlerini gözlerime çevirdiği o anları geliyor,kalbim sıkışıyor.

Anne olmak farklı bir şey,insana her şeyi yaptırıyor.Mesela,mutfak lavobomda iki bulaşık süngerim var.Bir tanesi lavabo ve ocak için,bir diğeri bulaşıklar için;geçen gün rahatsızlandım,nefes alamadım.Kızımla oğlum telaşlandılar.Kızım ellerimden tuttu,6 yaşındaki oğlum su getirmeye gitti.Su bir geldi,aceleden süt içtiği bardağa koymuş.Getirirken farkedince geri döndü,geliyorum bekle,dedi.Bir süre sonra elinde bardak ve su getirmiş,kocaman yeşil gözleriyle bana bakıyordu.”Senin için yıkadım anne dedi,yanlış süngerle yıkamış,durulamış,su doldurup getirmiş.Midem almasa da gözlerimi kapattım,kendimi tuttum,bir yudum aldım.Çok sevindi,benim midem alt üst olsa da farkettirmedim.Aynı yukarıdaki anne kuş gibi,onun yerinde olsam ben de yapardım.

Tüm annelerin anneler günü kutlu olsun,hayırlı evlatları olsun,hep mutlu,huzurlu olsun,yavrularının bahtları güzel olsun.Anneler acı çekmesin, üzülmesin.

Bu sene de geçen seneki gibi anneler günü hediyen hazır anne,sen ve tüm ölmüş anneler için her sabah olduğu gibi bu sabah ta yine “Fatiha” okudum.Mekanlarınız cennet olsun.